Pietendiscussie

Ik had mezelf voorgenomen om er geen woord over vuil te maken. Terwijl de wereld in brand staat, de angst voor dodelijke ziektes de voorpagina’s beheerst, de spanningen tussen Oost en West oplopen, zou ik me druk moeten maken over de rol van Zwarte Piet. Natuurlijk heb ik er wel een mening over, maar ik wil me publiekelijk niet mengen in deze discussie. Want ook dit meningsverschil leidt tot fundamentalisme. Dat is blijkbaar in de mode. Maar ik doe er niet aan mee, want  zoals alles in het leven ligt ook hier de waarheid genuanceerder dan zwart of wit.

Waar ik me wel kwaad over maak is dan ook van een andere orde, ook al speelt  Zwarte Piet hier ook een rol. De reacties op de foto van Leroy Fer wekken bij mij dezelfde gevoelens op als bij de fervente anti-Zwarte Piet demonstranten. Afschuw, kwaadheid, onbegrip. Dat kunnen toch geen weldenkende mensen zijn die dit soort opmerkingen wereldkundig maken. Je moet toch wel van een heel bedenkelijk niveau zijn wil je je zo uiten. Terecht dat het openbaar ministerie overweegt stappen tegen deze lui te ondernemen. En het wordt het ministerie erg makkelijk gemaakt, want het domme is, dat die dombo’s via hun Facebook-account iedereen laten weten wie ze zijn.

Hoe je het ook went of keert en of je het leuk vindt of niet, we leven in een multiculturele samenleving. Al honderden jaren zelfs. En juist die vele culturen hebben Nederland gemaakt tot wat het nu is: open en welvarende samenleving, waar ieder in principe mag denken, geloven en doen wat hij wil. Waar respect en tolerantie de basis moeten zijn waarop we met elkaar omgaan.

Gelukkig is dat meestal wel het geval. De meesten van ons voelen ook dezelfde woede die Robin van Persie voor de camera verwoordde. Ook onze landgenoten met een andere etnische achtergrond hebben voor volk en vaderland de Letten bestreden. Hebben hun best gedaan tegen Tjechië en IJsland, maar hebben ook op het WK laten zien dat er een oranje WIJ-gevoel is. Schaam je, als je om lollig te willen zijn, dit soort smakeloze opmerkingen denkt te kunnen maken.

Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om Kevin Leerdams huidskleur of Rochdi Achentehs afkomst te misbruiken om ze af te zeiken. Als die jongens een grote kans missen of blunderen dan zijn het in de emotie gewoon ‘klootzakken’ net als wanneer Pröpper of van der Heijde dat doen. Huidskleur, afkomst, geaardheid, geloof, het heeft er allemaal niks mee te maken dat ze goed of slecht doen. Want het zijn, net als de anderen, gewoon mensen. En die schijnen nog wel eens fouten te maken.

Nee, ik wil me niet mengen in de discussie over Zwarte Piet. Ik wil me eigenlijk ook niet druk maken over die opmerkingen op Facebook. Medelijden met dit soort types is misschien beter op zijn plaats. En laten we ons in Arnhem maar druk maken over onze eigen Pietendiscussie: moet Velthuizen onze eerste keeper blijven of niet. Dat gaat tenminste ergens over.

Winst

Dubbel verlies voor Vitesse. De kop in de Gelderlander van afgelopen maandag was duidelijk. Het gaat niet goed met de club. Zowel sportief als financieel was het zondag een off-day. Een povere wedstrijd, een terechte nederlaag en bedroevende financiële resultaten zorgen voor donkere wolken boven het Gelredome. Maar toch was er een lichtpuntje. Ruim 500 supporters namen de moeite om naar Utrecht te gaan en daar, zelfs tot het eind toe, de jongens te ondersteunen. Dat is wel eens anders geweest en dat kun je dit toch winst te noemen.

Vroeger op Monnikenhuize stond het Arnhemse publiek al als kritisch bekend. Op de ‘kankerbult’, zoals sommigen een gedeelte van de tribune aan de Rozendaalseweg noemden, stond altijd een groep wat oudere mannen, die mopperen tot kunst verheven had. Op een kleine kern op CC na, bestond de rest van de toeschouwers vooral uit toekijkers en rustige supporters, die ook vooral lieten horen wat er allemaal niet deugde. Echt fanatiek was het publiek zelden in Arnhem. Absoluut niet te vergelijken met dat uit Rotterdam Zuid.

Ook in het Gelredome hangt vaak een matte stemming. Hoe supportersgroepen ook hun best doen om de meute enthousiast te krijgen, het blijft vaak een gezapig gebeuren op de tribunes. En ook nu is het gekanker niet van de lucht. Het zal wel met de Arnhemse mentaliteit te maken hebben.
Waar Rotterdam prat gaat op het volkse karakter van de club, wordt Arnhem vooral gekenmerkt door ingetogenheid. De stad die wel bekend stond als  ‘Het Haagje van het oosten’ heeft van oudsher een minder volks karakter. Als provinciehoofdstad had en heeft het verhoudingsgewijs meer ambtenaren.  De dienstverlenende sector levert een ander soort werknemer dan havenarbeider en de toestroom van gefortuneerde Indiëgangers in het verleden hebben ook hun stempel gedrukt op de sfeer en mentaliteit in de stad. En dat proef je in het stadion. Dat zorgt vaak voor die wat sfeerloze wedstrijden.

Bij Feijenoord kun je zien wat een fanatiek publiek kan veroorzaken. Meestal is het daar voetbaltechnisch niet hoogstaand, maar door het enthousiasme en de clubliefde van de supporters worden de jongens daar vaak tot grotere prestaties gedreven dan je van ze zou kunnen verwachten. De invloed van het publiek is dan merkbaar in de werklust en fanatisme van de voetballers. Passie willen ze daar zien en passie krijgen ze ook.

In Arnhem krijgen we het voetbal dat bij de stad hoort, lijkt het wel. Ingetogen, verzorgd, met een duidelijke visie. Volgens kenners prachtig voetbal, maar soms wel wat saai. De beuk der in! wordt er wel eens geroepen. Maar bepaald niet door het hele stadion. Als het tegenzit wordt er heel wat afgemopperd en als het goed gaat, kan het altijd beter.

Hoe verander je die mentaliteit? Hoe krijg je ook sfeer in het stadion? We zullen moeten roeien met de riemen die we hebben. Het enige wat echt helpt is natuurlijk de prestatie van het eerste elftal. Maar ja, we blijven voorlopig niet meer dan maximaal een subtopper. De financiële situatie geeft geen ruimte voor aankopen of het behouden van bovengemiddelde spelers. Het is niet anders.

Het enige wat die financiële situatie positief kan beïnvloeden is de uitstraling van de club. In een club waar iedereen het over heeft, in positieve zin dan, wil men wel investeren. En die uitstraling begint bij de supporters. In die zin was de wedstrijd tegen Utrecht pure winst.