Over de schrijver

Mijn foto
is columnist bij Vitesse Inside. De artikelen van dit blog verschijnen ook daar. Contact: plusvite1892@gmail.com Facebook: www.facebook.com/plus.vite.39

maandag 24 augustus 2015

Ongelijk

Ik had een excuus. Net als vele anderen genoot ik van een heerlijke en welverdiende vakantie. Altijd vervelend als de vakantie laat valt, want dan mis je bij de start van de competitie één of meerdere wedstrijden en dit jaar zelfs ook de enige Europese wedstrijd van het seizoen. Commerciële belangen gaan voor die van de supporters. Het is niet anders.

Maar verklaart dat de lege tribunes bij wedstrijd tegen Roda? Of is het een teken aan de wand en weerspiegelt het de verwachtingen bij de supporters? Wel vreemd trouwens dat tijdens de thuiswedstrijd tegen Southampton het stadion wel goed gevuld was. Ondanks de fikse nederlaag in Engeland.
Nee, het is weer het traditionele kat-uit-de-boom kijken waar een deel van de Vitesse-aanhang last van heeft. Je wilt je vooral niet associëren met eventuele slechte prestaties of mogelijke negatieve beeldvorming.

Dat laatste was weer aan de orde bij het begin van het seizoen. De clichés van vreemdelingenlegioen en huurleger zijn weer niet van de lucht. Ach, we raken eraan gewend. Ik wil me dan ook niet bezondigen aan vergelijkingen met andere clubs. Blijkbaar moet Vitesse altijd gebukt gaan onder vooroordelen. Je leert ermee omgaan.  Ambtenaren en leraren kunnen erover meepraten.
Maar een echte fan heeft schijt aan deze beeldvorming. Het is zijn club en daar staat hij achter, daar hoort hij bij. Wat anderen ook zeggen, niemand kan tussen hem en de club komen.  Zoals ik al eens vaker heb geschreven: wij zijn de club, niet de passanten in de bestuurskamer of de jongens op het veld. Uitzonderingen daargelaten.


‘Ik vind zo’n seizoenkaart veel te duur.’ Ook dat argument hoor je vaker. Onterecht, want het blijkt dat Vitesse op plek 12 staat voor wat betreft de duurste kaarten in de Eredivisie, waarbij we ook nog eens gratis vervoerd worden. Maar er is meer.

‘Ik ga alleen naar de wedstrijden tegen de grote clubs en tegen NEC en misschien de Graafschap. Bovendien kan ik toch niet iedere wedstrijd.’ Dat zei een kennis die het ook allemaal te duur vindt, laatst tegen me.  Ik heb hem even voorgerekend hoe het werkelijk zit, zonder te laten blijken hoe dom ik hem vind. Bij die vijf wedstrijden zijn de losse kaartjes altijd tegen het hoogste tarief. Opgeteld al bijna net zo duur als een seizoenkaart. Als je een seizoenkaart neemt, voor bijna hetzelfde geld dus, zul je van de overige twaalf wedstrijden er misschien een paar moeten missen, maar daar kun je je zoon, buurman, zwager  (alles m/v natuurlijk) of wie dan ook zo af en toe een plezier mee kunnen doen. Staat er mooi weer een plusje achter je naam. Nee, aan het geld kan het niet liggen.
Dan het argument dat je van zo’n nieuw elftal met allemaal jonkies, niets kunt verwachten. 

Persoonlijk denk ik ook niet dat we kampioen worden. Kampioenschappen worden trouwens niet door voetballers gewonnen, maar door het geld. Aan alles kun je zien dat alleen clubs met de hoogste begroting mee kunnen doen om de prijzen. Dat zullen we moeten accepteren. Maar dat neemt niet weg dat we geen verwachtingen mogen koesteren. Integendeel! Het is de echte kenners allang duidelijk: als er iets bijzonders op de Nederlandse velden gaat gebeuren, dan zal dat met Vitesse in de hoofdrol zal zijn. Er lopen zoveel talenten lopen rond, waarvan sommigen zelfs de kwalificatie uitzonderlijk toegedicht krijgen. Zij zouden wel eens voor een sensatie kunnen gaan zorgen. En natuurlijk zullen die jonge gasten hun fouten maken, waardoor een kampioenschap voorlopig nog even ver weg zal zijn. Maar het belangrijkste is, dat we ook dit jaar weer top-amusement mogen verwachten. Iedereen ziet nu al dat Nathan kan uitgroeien tot een fenomeen. Dat Rashica voor heerlijke momenten kan gaan zorgen en dat een Pantic een hele grote gaat worden. Met jong eigen talent op de bank, met Vako als een begenadigde nummer 10 en een verrassende Nakamba, die de onverwachte en langgehoopte stofzuiger op het middenveld lijkt te worden, zie ik het seizoen vol verwachting tegemoet. Ik verheug me er zelfs op.


Ik ben ervan overtuigd dat wegblijvers dit jaar ongelijk zullen krijgen. Ik weet niet of ik dat jammer vind of toch stiekem in mijn vuistje zal lachen. Nee, een vol stadion is toch leuker.